پل گلدن گيت كه با هزينه 35 ميليون دلار ظرف مدت 4 سال در سانفرانسيسكو ساخته شد، شمال اين شهر را به جنوب آن متصل میكند. اين پل در 28 مي سال 1937 ساعت 12 بعدازظهر به روي وسايل نقليه باز شد.
اين پل متحرك 4200 فوت طول دارد و سالهاست كه مستحكم پابرجا مانده است. ارتفاع اين پل از سطح آب 220 فوت و وزن آن 887000 تن است. دو برجی كه در طول اين پل ساخته شدهاند 746 فوت ارتفاع دارند.
در سال 1997، حدود 41381000 وسيله نقليه از روي اين پل عبور كردند. 30 نفر در هنگام ساخت اين پل از روی آن سقوط كردند و به دليل وزش بادهای شديد، كارگران در هنگام ساخت آن با مشكلات بسياری مواجه شدند.
پل گلدن گیت سانفرانسیسکو
پل گلدن گیت سانفرانسیسکو
ساكنین شهر سانفرانسیسكو این پل را نماد شهر خود به حساب میآورند. داستانها و مسایل عجیب و جالی در مورد این پل وجود دارد. این پل علی رغم نام خود (گلدن گیت به معنی دروازه طلایی) به رنگ طلایی نیست ولی برخی معتقدند كه این پل هر سال رنگ میشود، در حالی كه این امر حقیقت ندارد و تاكنون فقط دو بار رنگ شده است: یك بار در سال 1937 و بار دیگر در فاصله سالهای 1995 _ 1965.
<گفته میشود كه پل گلدن گیت بزرگترین پل دنیاست. البته این امر در فاصله سالهای 1937 تا 1964 صحت داشت ولی با ساخت پل ورازانو نروزبین بروكلین و جزیره استیتن در نیویورك، گلدن گیت دیگر در زمره طولانیترین پل معلق دنیا به شمار نمیآمد. البته در حال حاضر با ساخت پلهایی در منطقه آسیا و اسكاندیناوی (بخشی از شمال اروپا كه شامل دانمارك، نروژ، سوئد و فنلاند میشود)، تعیین بزرگترین و طولانیترین پل در دنیا مشكل میشود. پل گلدن گیت برای میلیونها نفر ساكنین از شهر بزرگ سانفرانسیسكو نقش كلیدی را در برقراری ارتباط و اتصال نقاط مختلف دارد و در واقع به استثنای پل بروكلین هیچ پلی در آمریكا به اندازه این پل از اهمیت و محبوبیت برخوردار نیست.
در ماه آگوست سال 2002 پروژهای با هزینهای معادل 16 میلیارد دلار به مقاومسازی این پل در برابر زلزله اختصاص یافت.
پل گلدن گیت، ابتكار مهندس مشهور جوزف استراس بود كه پیش از این طراحی 400 پل متحرك را برعهده داشت. ایرونیگ مارو، مهندس معمار و مهندس چارلز آلتون الیس و لئون مویسیف از طراحان پل در اجرای این پروژه بزرگ مشاركت داشتند.
ساخت این پل از 5 ژانویه سال 1933 شروع شد و در آوریل 1937 به پایان رسید و در 27 می همان سال برای تردد عابران پیاده آزاد شد. این پل تنها راه خروجی سانفرانسیسكو به سمت شمال است و از 6 مسیر مخصوص تردد وسایل نقلیه و دو مسیر محل عبور عابران پیاده در هر دو طرف تشكیل شده است در اول سپتامبر سال 2002 عوارض تردد از روی این پل برای وسایل نقلیه موتوری از 3 دلار به 5 دلار افزایش یافت. دوچرخه، موتور و عابر پیاده از پرداخت عوارض معاف هستند. محدودیت سرعت حركت روی پل گلدن گیت در اول اكتبر سال 1983 از 90 كیلومتر در ساعت به 70 كیلومتر در ساعت كاهش یافت. رنگ این پل نارنجی متمایل به قرمز است كه این رنگ برای هماهنگی این پل با محیط اطراف خود و جلوه بیشتر آن در مه و غبار (كه از شرایط آب و هوایی ویژه آن منطقه است) انتخاب شده است.
این پل از نظر زیباییشناسی و معماری در نوع خود منحصر به فرد است. در ماه جون سال 2001 انجمن مهندسان عمران آمریكا چند بنا را با نام «بناهای هزاره» معرفی كردند. این بناها عبارت بودند از كانال پاناما، ساختمان امپایراستیت و پل گلدن گیت.
منبع: مرکز عمران ایران - irancivilcenter.com
"به نقل از khakzad.com"